İBB’den öğrencilere önce yurt sonra iş imkânı, Ekrem İmamoğlu öğrencileri sevindirmeye devam ediyor!

İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu, eşi Dilek Kaya İmamoğlu ile birlikte, kurum tarihinde ilk kez inşa edilen Avcılar’daki 2 kız yurdunu ziyaret etti. Ziyaret sırasında Gülsüm Çoban adlı bir öğrenci İmamoğlu’na “Yurt imkanı dışında iş imkanı da sağlayabilecek misiniz?” sorusunu yöneltti. Başkan Ekrem İmamoğlu, öğrenciye çok güzel bir noktaya değindiğini belirterek, “Bizim, İstihdam Ofislerimiz var. Özellikle öğrencilere yarı zamanlı iş bulma konusunda nasıl katkı sunabiliriz? Özel bir uzmanlık alanı geliştireceğiz ve bunu pilot olarak da yurtlarımızda başlatalım” yanıtını verdi.

İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB), yaşanan bu diyaloğun ardından hızla harekete geçti. 10 gün gibi kısa bir sürede, Bölgesel İstihdam Ofisleri (BİO), İBB Gençlik ve Spor Müdürü İlker Öztürk ve İSPER AŞ Başkanı Banu Saraçlar’ın katılımıyla bir program düzenledi. Yurtlara giderek öğrencilerle buluştu.

“ÖĞRENCİ ARKADAŞLARIMIZA FIRSATLAR SUNUYORUZ”

Hedeflerinin gençlerden başlamak üzere istihdamı desteklemek olduğunu söyleyen İSPER AŞ Genel Müdürü Banu Saraçlar, “Açıkçası bu buluşmayı sabırsızlıkla bekliyordum. Açılmayla birlikte özel sektörde iş gücü ihtiyacı oluştu. Sizlerin de bir şekilde iş hayatına atılmanıza aracı olmak istiyoruz. İlgilenen, çalışmak isteyen arkadaşlarımıza fırsatlar tanımak istiyoruz. Ben de üniversite dönemiyle birlikte çalışma hayatına başladım. Çok farklı iş deneyimlerim oluştu” dedi.

“SADECE BARINMAYA YÖNELİK HİZMET VERMİYORUZ”

İBB Gençlik ve Spor Müdürü İlker Öztürk de, “Aslında biz, yurtlarımızda kalan öğrenci arkadaşların sadece barınmasına yönelik bir hizmet vermiyoruz. Öğrencilerin kendilerini donatacak imkanları da ortaya çıkarmaya çalışıyoruz. Örneğin ‘Gençlik Ofislerimiz’ de var. Aralık ayında ‘Kariyer Zirvesi’ olacak. Çalışma hayatında olmak isteyenlerin varlığı, ekonomik zorlukları aşabilmek adına bireysel anlamda çok önemli ve değerli. Bölgesel İstihdam Ofisleri sayesinde İstanbul’da çok kısa sürede binlerce kişi iş sahibi oldu. Esasında 20 bini aştı iş sahibi olanlar ve istihdama kattığımız kişi sayısının da artarak devam etmesini planlıyoruz” dedi.

 3 ŞİRKETLE ANLAŞMA MÜJDESİ

Küçükçekmece Bölgesel İstihdam Ofisi Yöneticisi Yasemin Ürkmez de öğrencilerin yarı zamanlı iş imkanı için 3 şirketle anlaşmalarının olduğunu; öğrencilerin, kendilerine verilen formda bu şirketleri işaretlediklerinde kolayca iş bulabileceklerinin müjdesini verdi.

Gerçekleştirilen sohbetin ardından, programa katılan öğrenciler yarı zamanlı iş olanağı için İstihdam Ofislerinin formlarını doldurdu.

ÖĞRENCİLER FORMLARINI DOLDURDU

Yaklaşık 400 kişinin kaldığı Avcılar 1-2 yurtlarında toplam 78 öğrenci, yarı zamanlı iş olanağı için İstihdam Ofislerinin verdiği formu doldurdu. 140 öğrencinin konakladığı Örnektepe yurdunda ise 28 öğrenci başvuru için form doldurdu. Düzenlenen program sırasında okullarında olan öğrenciler için de yurtlara başvuru formu bırakıldı.

“YATAK SAYISINI BİNE ÇIKARMAYI HEDEFLİYORUZ”

Yurt ziyaretinde İBB’nin daha önce hiç öğrenci yurdunun olmamasını “kötü bir duygu” sözleriyle niteleyen Başkan Ekrem İmamoğlu, “Hiç hoş bir durum değildi. Bu konuyu eşimle de beraber hep konuşuyorduk. Başta ‘kızlarımızın okuması’ kısmına çok ilgi gösteriyoruz Dilek’le beraber. Bir de tabii İstanbul’a gelen, üniversiteyi kazanan gençlerimizin yurt bulamaması hepimizi çok derinden üzüyor. Burada böyle bir potansiyeli değerlendirdik. Kısa vadede yatak sayısını 1000’e çıkarmayı hedefliyoruz. Gaziosmanpaşa’da yeni yurt binası inşaatına başladık. Bağcılar ve Küçükçekmece’de yeni görüşmeler ve arayışlarımız var. Sadece kız yurdu değil, erkek yurdu da açmak istiyoruz. Bağışta bulunmak isteyen kişi, kurum ve kuruluşlardan gelecek tekliflere açığız” şeklinde konuştu.

SONUNDA SIRTIMIZDAKİ YÜKÜ İNDİRDİK

Bütün bu yaşanan süreçlerin başlangıcına vesile olan İstanbul Aydın üniversitesi Gastronomi ve Mutfak sanatları 4. sınıf öğrencisi Gülsüm Çoban İstanbul Bülteni’ne konuştu:

Doğu’da küçük bir köyde doğdum. Okula başladığım zaman babamın işi sebebiyle kendi köyümüzden ayrı bir köyde yaşıyorduk. Okulu olan bir köy… İlkokul 3. sınıfa kadar gündüz (yatılı olmayan) öğrencilerindendim. Sabah evimden okula gider, öğle aralarında annemin yemeklerinden yerdim. Şuan düşündüğümde kendimi bir yere ait hissedebildiğim son senelermiş. Sonrasında hep evim sırtımda yaşadım, okulum nerdeyse evim de orası oldu. Ben şanslı olanlardanım babam yatılı okula yazdırdı, evimden uzak olsam da okuma fırsatım oldu. Okudum hala okuyorum ve hala evimden uzağım. Her yurtta kaldığımda, yurttaki odama kilimler serdim, çiçekler koydum öyle ya da böyle eve benzettim. Bu yüzden eve benzemeyen her yerden nefret ederim. Mesela bana üniversitenin ilk senesinde çıkan 7 kişilik, sıkışık demir dolaplı yurt odası… Ne kadar kilim sersem, ne kadar fotoğraflar asıp çiçekler koysam da eve benzetemezdim ben orayı. O yüzden kalamadım orda. Demem o ki çoğu öğrenci benim gibi evini sırtındaki çantaya sığdırmış insanlar, kimi ilkokulda, kimisi ortaokulda, kimisi de üniversiteye gelirken sırtlanmış bu yükü; ama sonuç olarak hepimiz bu yükü indirecek, yaşanılabilir alanlar arıyoruz. Bizi istifler gibi 7 kişiyi bir odaya koyunca, sırtımızdaki yükümüzle bir emlakçının insafına bırakınca yükümüz ağırlaşıyor kaldıramıyoruz. Ben nihayet indirdim yükümü, serdim kilimimi, çiçeğim de var hatta. Yurtta kedimiz bile var.  Bana bu imkanı sunan herkese çok teşekkür ediyorum ama yükünü indiremeyen onca öğrenci için de daha fazla yurt imkanı rica ediyorum.”