Metastatik meme kanseri olan kadınlar: “Hasta değilim, başa çıkıyorum” diyor

Adi, Hadar ve Sharon’a metastatik meme kanseri teşhisi kondu ve kötü habere rağmen zorluğun üstesinden gelmeye ve yaşam için savaşmaya karar verdiler. Üç cesur kadın, teşhis konulduktan sonra hissettikleri yas ve kayıp hissini, pes etmemeyi ve hastalıkla birlikte yaşamaya devam etme tercihlerini anlatıyor. “Metastatik meme kanserimiz yok ama metastatik meme kanseri ile uğraşıyoruz”

AstraZenica ile işbirliği içinde

Yaklaşık iki buçuk yıl önce meme kanseri teşhisi konan Ramla’dan 44 yaşındaki Adi Yizhar, “Kanserin geri döndüğü ve hastalığın metastatik hale geldiği netleştikten sonra, Abel için zor aylar geçirdim” diyor. , hamileliğin 14. haftasında. “İyi haber şu ki, hastalık bana Corona döneminin ortasında, herkesin evlere kapatıldığı ve altı aylık bir bebek ve dört yaşında bir kız çocuğuyla birlikteyken geri geldi. .
İki çocuklu bekar bir anne ve yüksek teknolojili bir yönetici olan Adi, ikinci kez hamile kaldıktan birkaç hafta sonra meme kanseri teşhisi kondu. Adi, “Hiç bir aile geçmişim yok ve hiçbir zaman hastalanma riski altında olarak tanımlanmadım, ancak yine de benim yaşımdaki herhangi bir kadın gibi bir meme cerrahına düzenli kontrollere gittiğimden emin oldum. Her şey her zaman yolundaydı,” diye hatırlıyor. “Hamile kaldıktan sadece birkaç hafta sonra göğsümde oldukça büyük bir yumru hissettim. Duştaydı ve hemen doktor muayenesi gerektiren olağandışı bir şey olduğunu anladım” diye hatırlıyor. Adi, “Bir dizi testten sonra doktor bana meme kanseri teşhisi konduğunu söyledi ve hemen hamile kalmayı bırakmamı tavsiye etti. Ona artık ihtiyaç olmadığını hatırlattım çünkü 14 haftalık oldum. hamile

“Ölümün yaklaştığı düşüncesi dayanılmaz”

Doktorlarla yapılan bir dizi konsültasyondan sonra ve hamileliğe paralel olarak Adi, tümörü küçültmek ve ameliyat ve ardından radyasyon uygulamak için kemoterapi ile tedavi edildi. “Zor bir dönemdi, hamilelik ve kemoterapi, mide bulantısı ve kusma,” diye hatırlıyor Adi, “ama hamileliği bırakmayacağım benim için açıktı ve doktorlar da kararıma tepki gösterdi.” Adi, en büyük kızı ve yolda olan bebeği için hastalığı yenmek için her şeyi yapmaya karar verdiğini söylüyor. “Başarılı doğumdan hemen sonra ameliyat oldum” diye hatırlıyor, “tümör, beklendiği gibi sadece küçük değil, tedaviler sırasında büyüdü, hatta ameliyat başarılı oldu ve yumru tamamen alındı. Rahatlama.”

Adi, “Kemoterapi beklentileri karşılamadığı için haplarla başka bir kimyasal tedavi aldım ve tedavinin başında iyileşme sürecinin temelini oluşturacak bir yeniden muayene istedim” diye ekliyor. Ne yazık ki, bir BT taraması sağlıklı metastazları ortaya çıkardı ve aslında Adi metastatik bir hasta oldu. Adi, “Bu basit bir mücadele değil. Ayaklarım yere basan çok gerçekçi bir kadınım. Hastalığımın tedavi edilemeyeceğini anladım” diyor Adi. “Çocuklarım büyüyor mu? Büyükanne, kaderin onun için ne olduğunu hiçbirimiz bilmesek de, ölümün yaklaştığı düşüncesi hala dayanılmaz.” Adi, zor ayların ardından ayağa kalkıp toparlanmayı başardığını söylüyor. “Her durumda başa çıkmanın farklı olduğuna inanıyorum, ancak benim için aktif kalmak, günlük rutini sürdürmek ve çocuklarıma kendimi vermek başarılı bir seçimdi” diyor, “bir kişi kanser olduğunda, Doğal eğilim stresi azaltmaktır, ama benim için günlük rutini sürdürmek, kendine acımamak ve hastalığın hayatımı tamamen kesmesine izin vermemek önemliydi. Ayrıca destekleyici bir aile kazandım. Annem, kız kardeşlerim ve diğer aile bireyleri ve arkadaşlarım, tüm yol boyunca yardım ediyor ve omuz veriyor

Hadar Schnitzer-Baron, “Aile üyelerimin çoğu sağlık sisteminde çalışıyor. Annem, kız kardeşim ve ben yıllarca bir hastanede hemşire olarak çalıştık. Bana meme kanseri teşhisi konduğunda aslında hemşireden hastaya gittim” diyor. , 34, Be’er Sheva’dan evli iki çocuk annesi. “Yaklaşık 3 yıl önce göğsümde bir yumru hissettim. O zaman emzirdim, bu yüzden endişelenmedim. Bir bağlantısı olduğuna ikna oldum. Sadece yumru kaybolmadığında ve bir dizi test yaptırdıktan sonra, kanser olduğu ortaya çıktı” diye hatırlıyor. “‘Kötü huylu’ cümlesi ve annem ve kız kardeşlerim haberlerden sonra bir bankta oturup ağlıyorlar.”

Kader diledi ve Hadar’ın haberi aldığı gün, Avrupa’daki tüm geniş aile için bir tatil planlandı. Hadar, “İptal etmeyi kabul etmedim, çünkü bu hepimizin uzun zamandır beklediği ve beklediği bir şeydi. Ayrıca anneme tıbbi teşhise rağmen uçmak ve tatilin tadını çıkarmak istediğimi söylediğimi hatırlıyorum” dedi. “Kanseri yok saymak istiyorum ama yolculuktan da vazgeçmemek istiyorum. Harika bir tatildi ama kriz anları da oldu. Sonunda zor da olsa toparlanıp, çalışmayı başarıyorum. ”
İsrail’e döndükten sonra Hadar, memede bulunan yumruya ek olarak vücudun başka yerlerinde de bulgular bulunduğunu ve aslında hastalığının metastatik olduğunu anladı. Hadar, “Pelviste ve omurgada bir metastaz bulundu ve oyunun kurallarının değiştiğini fark ettim. Artık erken teşhis değil, 4. evre” diye hatırlıyor Hadar. Sürekli ve anksiyete atakları var. hep küçüklerim hakkında düşünceler var – bar mitzvah’a gidecek miyim? orduda onlarla olacak mıyım? kanopiye ona eşlik edecek miyim? bugün böyle düşüncelerin böyle bir çizgiden sonra doğal olduğunu biliyorum. çocuklar için ” , kocam ve kendim için. Uyanmam ve yaşamaya çalışmam gerektiğini biliyordum.”

Hadar, ilk yas döneminden sonra hayallerinden vazgeçmemeye karar verdiğini söylüyor. “Hepimizin ödünç bir zamanda burada olduğumuz doğru, ama hastalığın bana hayatımı yememe izin verildiğine dair bir tür onay verdiğini hissettim” diyor, “Hemşirelik işimi şekerleme okumak için bıraktım – bir rüya Yıllarca yaşadım ve yerine getirdim.” Mezun olduktan sonra Hadar şekerleme ve mandıracılık alanında başarılı bir iş kurdu. “Belli bir açıdan, önceki rolde olduğu gibi, şimdi bile insanlara yardım etme ve onlara değer verme konusunda yer aldığımı hissediyorum – sadece biraz farklı bir şekilde,” diye gülüyor.
Tedavinin bir parçası olarak Hadar’a yumurtalık rezeksiyonu önerildi ve ailesini başka bir çocukla büyütme hayalini rafa kaldırmak zorunda kaldı. Her şeye rağmen, başarının anahtarının iyimser kalmak olduğuna inanıyor. Hadar, “Umut korunmalıdır. Günümüzde araştırmalarda çok ilerleme var ve sürekli olarak yeni tedaviler ekleniyor. Tedavisi imkansız olsa da, hastalığı geciktirmenin birçok etkili yolu var” diyor Hadar.

“Grupta bir kural var – kanserle uğraşmayın”

Sharon Eitan (54) “Metastatik meme kanseri ile yaşam da var. Bir zamanlar ölümcül hasta olarak kabul edildik, bugün hastalığımızı kronik bir hastalık olarak tanımlayabiliriz” diyor ve “Hastalık ve bu artık yaşamın sonu değil. Ben de kendimi meme kanseri olarak tanımlamıyorum, hastalıkla uğraşan biri olarak tanımlıyorum” diye ekliyor, “Eline ‘sağlıklı’ kelimesini bile dövme yaptırdım.”

Rehovot’tan iki çocuk annesi Sharon, her zaman insanlarla etkileşim gerektiren mesleklerle uğraştığını ifade ediyor. Sharon, “Yaratıcı, oyun yazarı, yönetmen, oyuncu olarak tiyatroda oyunculukla başladım ve öğretmenliğe de devam ettim” diyor ve ekliyor: “Yedi yıl önce uyandım ve göğsümde bir yumru hissettim” diye hatırlıyor. O ortadan kaybolmadı.” Birkaç testten sonra Sharon’a ileri meme kanseri teşhisi kondu. “O zamanlar bu hastalık hakkında veya ileri hastalık teşhisinin anlamı hakkında hiçbir şey anlamadım” diye itiraf ediyor.
Sharon, hastalığın onu üzüntü ve kedere boğmasına izin vermediğini ifade ediyor. “Hayati olmaya ve kanserle mücadele sınırları içinde yapabileceğim her şeyi yapmaya karar verdim” diyor, “muhtemelen işe yaradı, çünkü yedi yıldır buradayım ve kendime böyle bir yedi yıl daha diliyorum. ” Sharon ekliyor: “Kişisel deneyimlerime göre yas tutmadım. Kendime ‘neden tam olarak ben’ diye sormadım. Çok pratiktim ve hayatta epeyce kriz yaşamış biri olarak zor anlardan geçiyorum. gerçekliği ve pratik ve pratik düşünceleri kabul etmek. İlerlemiş bir hastalığı bir an için durdurmadım. ”

Ancak, sekiz ay önce ve uzun bir remisyon döneminden sonra, Sharon’a hastalığın ilerlediği bilgisi verildi. “Bu haber beni bir anlığına durdurdu” diyor, “bunca yıldır sürekli tedavi görüyordum ve remisyona girmeyi başardım, ama aynı zamanda hastalığın geri dönme şansı olduğunu da biliyordum” diye ekliyor, “kimse bunu istemiyor. o gün gelecek.” Hastalıkta ilerleme olduğu netleştikten sonra, Sharon ameliyat ve radyasyon aldı. “Fiziksel zorluk ilk seferden daha fazlaydı ve bu beni biraz şaşırttı çünkü geçmişte zaten kolayca başarmıştım. Ancak yıkılmadım ve durumla başa çıkmayı seçtim.”
Hastalığın keşfedildiği zamana yakın, Sharon, ülke genelinde 12 şubesi olan kanser hastaları için bir dernek olan “Shluvot” u kurdu. Dernek faaliyetleri kapsamında üyeler, sosyal, zenginleştirici veya eğlenceli etkinlikler için haftalık olarak toplanır. Temel kural basittir: kanserle uğraşmayın. Sharon, “Hastalık her birinde şu veya bu şekilde mevcut, bu yüzden haftada iki saat odadan ayrılıyorlar” diyor. “İsrail’de kanser hastaları için harika organizasyonlar var ama bu özel sosyal ihtiyaca hitap eden hiçbir organizasyon yoktu.”

Dernek kurma kararı tesadüfen oldu. Sharon gülümseyerek, “Bir arkadaşım kemoterapide zamanımı nasıl geçirdiğimi sordu ve bana metal tellerle takı örmeyi öğretmeyi teklif etti,” diye bir gönderi paylaştım ve meme kanseri hastalarına yaptığı katkılardan dolayı kendisine teşekkür ettim. “Bir gün içinde veya iki, yapmak istediğimin bu olduğunu anladım ve ilk grubu evimde organize ettim” diyor Sharon, “her şey gönüllü olarak yapılıyor – öğretim görevlileri, şubeler ve atölyeler.” Bugün zaten ülke genelinde derneğin faaliyetlerinden zevk alan yüzlerce erkek ve kadın yarışmacı var ve hatta Corona döneminde etkinlik sanal olarak devam etti. “Son yıllardaki işim ve benim gibi benimle ilgilenen kadınlarla sık sık karşılaşmam bana iyimser, canlı ve güçlü kalmamı sağlıyor” diye bitiriyor.

Metastatik meme kanseri

Geçen ay Azrieli Alışveriş Merkezi’nin çatısında meme kanseriyle mücadele eden ve iyileşen 20 kadının katıldığı bir defile düzenlendi. Kadınlar, kanser sonucu mastektomi sonrası göğüs protezi olan kadınlara özel mayolarla podyuma çıktı. Etkinliğe, Gamani topluluğunun bir parçası olan ve meme kanseri olan kadınlar için Yana Fashion Lingerie zincirinin sahibi Yana South önderlik etti. Topluluk, ülkenin dört bir yanından binlerce kadına numara veriyor ve yıl boyunca hastalıkla mücadele eden kadınlara destek ve yardım sağlamak için çalışıyor. Haziran ayı boyunca, Sharon, Hadar ve Adi, kadınların hastalıkla baş etmelerini sağlamak için tasarlanmış bir topluluk etkinliğine katıldılar.
AstraZenica ile işbirliği içinde